Galleryviewer | Het Atelier van...........Charlotte Schleiffert

Vanuit haar atelier in het Rotterdamse havengebied werkt Charlotte Schleiffert aan haar 'natuurtekeningen'. Overal slingeren boeken, verfpotten, tijdschriften en krijtjes. In het voorjaar wordt deze werkruimte aangevuld met stekjes, die ze laat uitgroeien in eigen tuin. Een rommelig, groen atelier werkt stimulerend voor Schleiffert. Het is de plek waar ze ruim dertig werken op papier en schilderijen maakte voor haar eerste solotentoonstelling ‘NATURECULTURES’ bij ROOF-A in Rotterdam.

De nieuwe werken van Schleiffert belichamen een verlangen naar een andere wereld. Haar woede over misbruik van macht, onrecht en hypocrisie, zette haar aan het werk. Verdeeld over twee verdiepingen bij ROOF-A zien we onder meer scènes van migranten op de vlucht, de verscheping van giftig Westers afval naar Afrika en afluisterpraktijken in de voormalige DDR. Ze vormen een zoektocht naar een leefbare plek in een onveilige wereld. Wie zware en donkere werken verwacht, heeft het mis. De schilderijen van Schleiffert zijn allerminst somber: door middel van felle kleuren en dromerige figuren weet ze de complexiteit van onze tijd vast te leggen, op een luchtige wijze.

De tentoonstelling ‘NATURECULTURES’ van Charlotte Schleiffert is nog tot en met 15 maart te zien bij ROOF-A in Rotterdam.

Je zei eens: “Je creëert je eigen wereld in je atelier”. Neem ons mee, waar is jouw atelier en hoe ziet die wereld er voor jou uit?
Mijn atelier is in het havengebied M4H in Rotterdam. Ik creëer mijn wereld in mijn atelier door boeken om me heen te hebben, die ik vaak aanvul met geleende boeken uit de bibliotheek. Als ik een idee heb waar ik een werk over wil maken, ga ik zoveel mogelijk boeken bij dit onderwerp zoeken en blader ik uitgescheurde pagina's uit tijdschriften door om een beeld samen te stellen. Mijn atelier ligt dus vol met boeken en knipsels, en als ik aan een kunstwerk begin, staat het binnen een mum van tijd vol met verfpotten en liggen er allerlei krijtjes in dozen om me heen. Mijn atelier is nogal rommelig. In het voorjaar staat het er ook nog vol met stekjes die ik opkweek om later in mijn tuin uit te planten.

Heb je een specifieke werkroutine in je atelier, zoals bepaalde rituelen of gewoontes die je helpen op gang te komen?
Ik heb geen bepaalde rituelen of gewoontes die me op gang helpen. Gewoon eerst even zitten, rondkijken en dan verder gaan aan waar ik mee bezig was. Soms bedenk ik waar ik een werk over wil maken en dan zoek ik hier beelden bij. Vaak ga ik in de middag even in een lekkere stoel bij het raam zitten en naar buiten kijken, een stripboek lezen of in een plantenboek kijken.

Hoe kies je jouw materialen, komen die spontaan op pad of zoek je ze doelbewust bij elkaar? Heb je speciale materialen gebruikt voor je solotentoonstelling bij ROOF-A?
Ik werk met verschillende soorten plakfolie, daar werk ik al jaren mee en daar heb ik verschillende rollen van in mijn atelier liggen. In mijn laatste schilderijen hanteer ik bijna alleen maar verf. In een groot schilderij, dat nu in de tentoonstelling hangt, is op enkele plekken glitterfolie verwerkt. De kleine schilderijen zijn beplakt met uitgeknipte geschilderde figuren (een collagetechniek).

Gefeliciteerd met je eerste solotentoonstelling bij ROOF-A en het winnen van de ROOF-A Art Award 2025. In deze tentoonstelling probeer je een minder antropocentrisch wereldbeeld te scheppen. Kun je dat uitleggen, welke noodzaak voelde je om dit thema aan te snijden? En hoe ziet een dergelijke wereld eruit?
Vroeger ging mijn werk hoofdzakelijk over de mens en menselijke relaties. Rond 2010 ben ik begonnen met het maken van kleine natuurtekeningen. Het zijn tekeningen waarin ik me een ideale wereld voorstel om in te leven. Daar bevinden zich meestal maar 1 of 2 personen, omringd met prachtige bloemen en insecten. Sinds korte tijd maak ik deze werken waar vooral de leefomgeving belangrijk is op groot formaat. Het gaat hier specifiek om de relatie van de mens met de natuur. Ik hou veel van bloemen, planten, insecten en amfibieën. Ik fantaseer over een wereld alleen met hen. Het is natuurlijk ook een oproep aan ieder om beter met onze wereld om te gaan. Door de klimaatveranderingen in de wereld verdwijnen er zoveel diersoorten en zijn er zoveel natuurrampen. De vrouwen in mijn werken zijn hun geliefden en hun beschermengelen.

In je nieuwe werk zien we opnieuw dierenfiguren voorbij komen, een terugkerend thema in je werk. Kan je vertellen waar die fascinatie voor dieren vandaan komt?
Ik hou al heel mijn leven van vogels en als ik aan het wandelen ben of in mijn tuin werk, dan ben ik heel blij als ik bijvoorbeeld een kikker tegenkom en allerlei insecten zie rondvliegen. Ik vind ze er heel mooi uit zien. Hun schoonheid fascineert mij en zet mij aan om hen te tekenen en schilderen. Ik word er gewoon heel blij van!

In tegenstelling tot eerdere werken die je maakte, heb je er nu voor gekozen om tekstuele citaten weg te laten. Wat is de reden voor deze verandering. En hoe wil je jouw boodschap nu overbrengen zonder behulp van deze woorden?
Mijn eerdere werken gingen over schrijnende situaties waarin mensen zich bevonden. Het waren hele heftige thema's als bijvoorbeeld verkrachting, verminking, femicide... De tekst schreef ik erbij omdat ik het belangrijk vond dat deze thema's duidelijk over kwamen. Als ik nu over oorlog schilder, dan zorg ik ervoor dat je dit in de geschilderde afbeelding kan zien, zodat er meer ruimte is voor eigen interpretatie. In mijn vroegere werken kwamen de teksten uit krantenartikelen. Die waren het uitgangspunt voor mijn werk. Nu verneem ik via het journaal wat er in de wereld gebeurt en dan schilder ik er mijn eigen beeld bij.

Zowel in jouw dromerige natuurtekeningen als in jouw politiek geladen schilderijen voeren vrouwenfiguren de boventoon. Naar wie verwijzen de vrouwen in jouw werk, bijvoorbeeld de vrouw die leeft in een orchidee, of de vrouw op plateaulaarzen in een bloemenjas?
De vrouwen in mijn tekeningen zijn getekend naar aanleiding van modellen in tijdschriften. Dit is een makkelijke manier om een vrouwenlichaam te tekenen. Hun poses zijn vaak uitdagend of zelfverzekerd: dat zoek ik voor in mijn werk. Ze zijn getekend naar de werkelijkheid, maar het zijn ook voor mij onbekende vrouwen. Het gaat erom wat ik uit wil dragen, maar hoe ik de modellen teken of schilder lijkt vaak totaal niet op de vrouw in de glossy. Het is meer dat ik dan zie hoe een lichaam in elkaar zit. Een werkelijk persoon wordt meer een fictief persoon die kracht uitstraalt. De vrouwen in mijn tekeningen zijn vaak samengesteld uit verschillende foto's van vrouwen. Soms met een masker als hoofd, dan weer met de kop van een vogel als hoofd. Deze fictieve personages voelen voor mij wel alsof je ze ergens tegen zou kunnen komen. Een soort van "levensecht".

Je droomt ervan om je werk internationaal tentoon te stellen. Zijn er speciale landen waar jouw kunst en gedachtegoed gezien en gehoord moeten worden?
Ik heb geen specifiek land in gedachten. Ik zou het wel fijn vinden als meer mensen mijn werk zouden leren kennen.

Waar ben je momenteel mee bezig? Werk je aan een nieuw project of heb je plannen voor de toekomst waar je nu al enthousiast over bent?
Ik ben nu werk aan het maken voor Museum Weert waar ik eind 2025 een solotentoonstelling ga tonen.